حمل بار به شهرستان

آسان بار محبوب­ترین و تخصصی­ترین، بازارگاه اینترنتی حمل بار در کشور است که تجربه ای متفاوت را به رانندگان حمل بار ارائه می­کند. با کمک اپلیکیشن حمل بار آسان بار دیگر فرقی نمی کند در کجای ایران قرار دارید، به محض ورود به اپلیکیشن از بارهایی که شرکت های حمل ونقل ( باربری ها) در سامانه هوشمند آسان بار ثبت کرده­اند، مطلع خواهید شد.

به عبارت­ دیگر آسان بار پل ارتباطی رانندگان و شرکت های حمل ونقل( باربری ها)در بستر اینترنت می­باشد.

مزایای استفاده از اپلیکیشن  آسان بار:

بدون کمیسیون: آسان بار هیچ‌گونه کمیسیونی از رانندگان دریافت نمی‌کند.

همیشه پر از بار: با استفاده از سامانه حمل بار  آسان بار دیگر هیچ مسیری را بدون بار طی نخواهید کرد.

ناوگان حمل­ ونقل متنوع: رانندگان وانت، نیسان، کامیون و کفی و.. همگی می‌توانند عضوی از خانواده حمل و نقل بار اینترنتی آسان بار باشند.

حذف واسطه : در این اپلیکیشن حمل بار آنلاین، رانندگان محترم می­توانند بدون واسطه با شرکت های حمل ونقل (باربری ها) در ارتباط باشند.

جستجوی صوتی : کاربران آسان بار می­توانند بار موردنظر خود را به­صورت صوتی جستجو کنند

تغییر بارگیر: رانندگان محترم می­توانند علاوه بر بارهای مختص ناوگان خود، بارهای سایر ناوگان­ها را نیز مشاهده کنند.

تنوع در انتخاب : انتخاب نوع بار و زمان حمل بار برای رانندگان مهیاست

مسیریابی آنلاین : در برنامه حمل بار آسان بار مکان بارگیری، محل تخلیه بار و مسیر حرکت بر روی نقشه به شما نمایش داده می‌شود.

نرخ کرایه ها : شرکت آسان بار در تعریف نرخ کرایه ها هیچ گونه دخالتی ندارد و کرایه ها مستقیم توسط شرکت های حمل ونقل ( باربری ها) تعریف میشود.

صافی راننده : مبلغ صافی راننده در اپلیکیشن آسان بار مشخص و شفاف خواهد بود.

بارهای اطراف من : رانندگان محترم می­توانند بارهای اطراف خود را بر اساس موقعیت جغرافیایی که در آن حضور دارند، مشاهده نموده و نزدیک­ترین و مناسب­ترین بار را انتخاب کنند.

امکان احراز هویت راننده : با واردکردن شماره کارت هوشمند در سامانه هوشمند آسان بار، رانندگان از سوی سازمان راهداری و حمل­ونقل جاده ای احراز هویت می شوند.

اروپا و آمریکا در حال رقابتی شدید هستند تا نخستین کسانی باشند که کامیون‌های خودران روانه جاده‌ها می‌کنند. این کار، کار بزرگی است، چون کامیون‌های خودران بسیار کم هزینه هستند، امن‌ترند و به رانندگان کمک می‌کنند زودتر به مقصد مورد نظرشان برسند.

با وجود رقابت تنگاتنگی که در این زمینه وجود دارد، با این حال، به نظر می‌رسد ایالات متحد قدری از اروپا جلوتر افتاده است. در واقع، قوانین سخت‌گیرانه کمتر، شبکه بزرگراهی گسترده‌تر و نوآوری‌های زیادتر باعث شده است ایالات متحده در این زمینه از اروپا پیشی بگیرد.

البته پیش از این در اروپا ماشین‌های خودران و ماشین‌های مرتبط به هم وجود داشته است ولی تاکنون برای حمل و نقل بار از آن‌ها استفاده نشده است. برای مثال، کمپانی اسکانیا در ماه دسامبر 2017 صد هزارمین کامیونش را به سیستم ارتباط فعال مجهز کرد. این سیستم به دفاتر اسکانیا اجازه می‌دهد از راه دور عیب و ایرادها را تشخیص بدهند و رانندگان را به گونه‌ای هدایت کنند که امنیت بیشتری داشته باشد و سوخت کمتری مصرف کند.

در ماه می گذشته نیز کمپانی دایملر از نخستین کامیونی رونمایی کرد که در سطح جهانی به صورت رسمی یک کامیون خودران شناخته شد و به احتمال زیاد ظرف یک دهه آینده در ناوگان‌های حمل و نقل خدمت‌رسانی خواهد کرد. این در حالی است که کامیون‌های خودران در آمریکا راهی بزرگراه‌ها شده‌اند و مدتی است کالا و بار جا به جا می‌کنند.

ظرف شش ماه گذشته، کامیون‌ خودرانی که توسط کمپانی امبارک (Embark) ساخته شده است حدود 650 دستگاه یخچال را از ال‌پاسو در تگزاس تا مرکز توزیع آن‌ها واقع در پالم‌اسپرینگ، کالیفرنیا (650 مایل) حمل کرده است. یک کامیون خودران شرکت Uber نیز 120 میل راه پیموده و 50000 قوطی نوشابه جا به جا کرده است. شرکت Waymo نیز به تازگی اعلام کرده است حمل بار به مقصد مراکز دیتای شرکت گوگل واقع در آتلانتا را به صورت آزمایشی با کامیون‌های خودران انجام خواهد داد. البته یکی از دلایلی که آمریکا در این زمینه جلو افتاده این است که بزرگراه‌های زیاد و طولانی دارد که برای انجام پروژهای آزمایشی بسیار مناسبند. انجام چنین آزمایش‌هایی در اروپا دشوار است چون باید با دولت چندین کشور مختلف هماهنگی‌هایی صورت بگیرد.

مشکل دیگری که بر سر راه قرار دارد، بازگشت سرمایه و رسیدن به سود است. هزینه تجهیز کردن یک کامیون بدون راننده می‌تواند بیش از بیست و پنج هزار دلار باشد و هزینه صرفه‌جویی در مصرف سوخت، دستمزد کارگران و هزینه تعمیر و نگهداری باید به اندازه‌ای باشد که سرمایه‌گذاری بر روی تولید این گونه کامیون‌ها را توجیه کند. وقتی هم صحبت از قوانین و مقررات سختگیرانه پیش می‌آید، باید گفت این قوانین در آمریکا کمتر وجود دارند و سازمان ایمنی و ترافیک در بزرگراه‌ها، سرفصل‌هایی برای وضع قوانین در تمامی بزرگراه‌های این کشور تعیین کرده است. از طرفی، اتحادیه اروپا برای هر کشور عضو این اتحادیه، قوانین متفاوتی وضع کرده است و چندین کشور که مسیر کامیون‌های خودران می‌تواند از آن‌ها عبور کند، عضو اتحادیه اروپا نیستند. مشکل دیگری که در اروپا وجود دارد این است که ممکن است خلافکاران کنترل کامیون‌ها را در دست بگیرند و آن را به همراه بار به کشورهای دیگر ببرند.

با همه این تفاسیر، باید گفت بازار کامیون‌های خودران فرصت بسیار بزرگی در اختیار می‌گذارد. اگر بزرگراه‌های مناسب و مقررات غیر سخت‌گیرانه وجود داشته باشد، نوآوری‌های زیادی می‌توانند ظهور کنند و به زودی مشخص خواهد شد که کامیون‌های خودران در کدام سوی اقیانوس اطلس زودتر راهی بزرگراه‌ها خواهند شد.